டாக்டர் ரசியா பர்வீன் சமையல் மற்றும் பாடல்கள் மூலம் கலாச்சார அடையாளத்தை ஆராய்கிறார்

நம் தாயகத்திற்கு வெளியே கலாச்சார அடையாளத்தை எவ்வாறு பாதுகாப்பது? எதிர்கால சந்ததியினருக்கு நாம் எவ்வாறு மரபுகளை அனுப்புவது?

சமையல் மற்றும் பாடல்கள்: தெற்காசியாவிலிருந்து கலாச்சார நடைமுறைகளின் பகுப்பாய்வு டாக்டர் ரசியா பர்வீன் எழுதிய வெளியிடப்பட்ட ஆய்வு. பல்வேறு வகையான வாய்வழி இலக்கியங்கள் மூலம் கலாச்சார மரபுகள் எவ்வாறு பெறப்படுகின்றன என்பதை புத்தகத்தின் மூலம் சுயாதீன ஆராய்ச்சியாளர் ஆராய்கிறார்.

குறிப்பாக, தெற்காசிய பெண்கள் சமையல் முறைகள் மற்றும் பாடல்கள் மூலம் கலாச்சார நடைமுறைகளை ரிலே செய்கிறார்கள். இது அவர்களின் தாயகத்திற்கு வெளியே வசிப்பவர்களுக்கு மிகவும் முக்கியமானது, மேலும் இனி தங்கள் தேசி சமூகத்துடன் நேரடி தொடர்பு இல்லை.

இங்கிலாந்தின் வடக்கில் குடியேறிய காஷ்மீர் மற்றும் பஞ்சாபிலிருந்து பெண்களை நேர்காணல் செய்த டாக்டர் பர்வீன், தங்கள் தாய்மார்கள் அவர்களுக்குக் கற்பித்த பாடல்களும் சமையல் குறிப்புகளும் தெற்காசியாவிலிருந்து முக்கியமான வரலாற்று தருணங்களைக் கொண்டுள்ளன என்பதைக் கண்டுபிடித்தார்.

DESIblitz உடனான ஒரு நேர்காணலில், அவர் தனது ஆராய்ச்சி மற்றும் கலாச்சார நடைமுறைகளைத் தொடர்வதற்கான குறிப்பிடத்தக்க சமையல் குறிப்புகள் மற்றும் பாடல்கள் பற்றி மேலும் கூறுகிறார்.

வாய்வழி இலக்கியம் கலாச்சார மரபுகளை எவ்வாறு பாதுகாக்கிறது

In சமையல் மற்றும் பாடல்கள், டாக்டர் பர்வீன் எழுதுகிறார், தெற்காசிய பெண்கள் வழக்கமாக வாய்வழி இலக்கியங்களை சமையல் மற்றும் பாடல்களின் வடிவத்தில் 'புலம்பெயர்ந்தோரில் தங்கள் கலாச்சாரத்தை நங்கூரமிடுவதற்கும், அவர்களின் அசல் மூல சமூகங்களுடன் மீண்டும் இணைப்பை உருவாக்குவதற்கும் பயன்படுத்துகிறார்கள்' என்று எழுதுகிறார்.

புத்தகத்தின் பின்னால் உள்ள உத்வேகம் தனது முனைவர் பட்ட ஆய்விலிருந்து வந்தது என்று அவர் டி.இ.எஸ்.பிலிட்ஸிடம் கூறுகிறார்:

"ஒரு நாட்டின் கலாச்சார அடையாளம், கலாச்சார நடைமுறைகளுடன், குறிப்பாக அதன் உணவுடன் பிரிக்கமுடியாத வகையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளது" என்று அவர் விளக்குகிறார்.

தனது ஆராய்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக, டாக்டர் பர்வீன் 11 பெண்களை பேட்டி கண்டார், அவர்களுக்கு பிடித்த சமையல் மற்றும் பாடல்கள் பற்றி கேட்டார். அவை அவளுக்கு எவ்வாறு விவரிக்கப்பட்டன என்பதை பகுப்பாய்வு செய்வதன் மூலம், பர்வீன் வரலாற்று முக்கியத்துவங்களை எடுக்க முடிந்தது.

உதாரணமாக, ஒரு பங்கேற்பாளர் ஒரு பிரபலத்தை எவ்வாறு உருவாக்குவது என்று அவரிடம் எழுதுகிறார் குளிர்கால டிஷ், ஹலீம். குண்டு எப்படி சமைக்க வேண்டும் என்பதை விளக்கிய பிறகு, வீடு திரும்பும் சமூகங்களுக்கு டிஷ் ஏன் மிகவும் முக்கியமானது என்பதையும் பங்கேற்பாளர் குறிப்பிடுகிறார்:

"இது முக்கியமாக போர்களின் போது செய்யப்பட்டது. போர்களின் போது மக்கள் சாப்பிட கொஞ்சம் இருந்ததால் கடைகள் எரிக்கப்பட்டன. சிலர் என்னிடம் ஒரு கோழி இருப்பதாகவும், மற்றவர்கள் “எனக்கு 2 வெங்காயம் இருக்கிறது” என்றும் கூறுவார்கள், எனவே மக்கள் வெளியில் உள்ள அனைத்து பொருட்களையும் சேகரித்து, தங்களிடம் உள்ளதை ஒரே இடத்தில் சமைப்பார்கள், எல்லோரும் அதை சாப்பிடுவார்கள். இந்த வழியில் சாப்பிடுவது பாகிஸ்தானில் ஒரு பாரம்பரியம்… கடினமான காலங்களில் மக்கள் இந்த உணவை தயாரித்து சாப்பிடுகிறார்கள். ” 

டாக்டர் பர்வீன் எழுதுகிறார், 'தாயகத்தில் ஒரு சமூகம் எவ்வாறு சமாளித்தது என்பதையும், இந்த சமூகத்தின் புலம்பெயர் உறுப்பினர்கள் தங்கள் உணவுத் தேர்வுகள் மூலம் கடந்தகால மன உளைச்சல்களை எவ்வாறு ஒப்புக்கொள்கிறார்கள் என்பதையும் அவர் [பங்கேற்பாளர்] விவரிக்கிறார்.'

இடம்பெயரும் சமையல் மற்றும் ஏக்கம்

டாக்டர் பர்வீனின் ஆராய்ச்சியின் ஒரு சுவாரஸ்யமான அம்சம் என்னவென்றால், அவர் நேர்காணல் செய்யும் ஒவ்வொரு பெண்களும் தங்கள் தாயகத்தை அன்பாக நினைவுபடுத்த நினைவகத்தை எவ்வாறு பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதுதான். இதை அவர் ஒரு 'இடம்பெயர்வு ஏக்கம்' என்று குறிப்பிடுகிறார்.

அவள் எழுதுகிறாள், இடப்பெயர்ச்சியில் உள்ள ஒரு சமூகம் நிகழ்காலத்திற்குள் கடந்த காலத்தைப் பார்க்க அதன் இருப்பு அனுமதிக்கிறது.

'சமையல் மற்றும் பெண்கள் ஒன்றுகூடி பாடல்களைப் பாடுவதன் மூலம் தான் ஒரு குறிப்பிட்ட வகை ஏக்கம், ஒரு இடம்பெயர்வு ஏக்கம், கடந்த காலத்திலிருந்து எதிர்காலத்தில் எதிர்காலத்திற்காக உருவாக்கப்படுகிறது.'

'இது புலம்பெயர்ந்தோருக்கான புலம்பெயர்ந்தோரில் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து அடையாள உணர்வை வழங்கும் மூன்று நேர மற்றும் விண்வெளி முன்மாதிரிகளை உருவாக்குகிறது.'

ஏக்கம் குறிப்பாக உணரப்படுகிறது திருமண விழாக்கள் பெண்கள் ஒன்று கூடி தங்கள் குழந்தைப் பருவத்திலிருந்தே அவர்கள் நினைவில் வைத்திருக்கும் பாடல்களைப் பாடும்போது. இடம்பெயர்ந்த சமூகங்களுக்கு ஏக்கம் ஒரு 'சக்திவாய்ந்த உணர்ச்சி' என்று டாக்டர் பர்வீன் விவரிக்கிறார்.

'மெஹந்தி ஹை ரச்னேவாலி (ஹென்னா உங்கள் கைகளை கறைப்படுத்தப் போகிறார்)' மற்றும் 'லத்தாய் டி சதர் (லினன் ஷால்)' போன்ற பிரபலமான பாடல்கள் அனைத்தும் திருமண கொண்டாட்டங்களுக்கு மைய புள்ளியாகக் காணப்படுகின்றன.

இந்த பாடல்களை ஒரு இனவாத அமைப்பில் நினைவு கூர்வதன் மூலம், தங்கள் தாயகத்திற்கு வெளியே தங்களைக் கண்டுபிடிப்பவர்களுக்கு இது ஒரு பாதுகாப்பு உணர்வை வழங்குகிறது. இது அறிமுகமில்லாத ஒன்றை பழக்கமான ஒன்றாக மாற்றுகிறது, அவ்வாறு செய்வதன் மூலம் கலாச்சாரத்தை ஒரு புதிய நிலத்திற்கு மாற்றுகிறது.

டாக்டர் பர்வீன் விளக்குவது போல, டயஸ்போரிக் கலாச்சாரங்களில் ஏக்கம் மற்றும் சமையல் நடைமுறைகளில் நினைவு ஒரு முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. இந்த பாடல்களைக் கேட்பது அல்லது தாய்மார்கள் மற்றும் பாட்டி சமைப்பதைப் பார்த்து குழந்தை பருவத்தை கழித்த குழந்தைகளுக்கு இது மிகவும் முக்கியமானது.

'இது ஏக்கம், காதல் மற்றும் இழப்பு உணர்வு, இது புலம்பெயர்ந்தோரில் தனிநபரை உருவாக்குகிறது வேண்டும் சமையல் பயிற்சி மூலம் வீட்டின் ஒரு சிறிய பகுதியை 'இடத்திற்கு வெளியே' மீண்டும் உருவாக்க, அவள் எழுதுகிறாள்.

அவர் டெசிபிளிட்ஸிடம் கூறுகிறார்: “எனது புத்தகத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சமையல் குறிப்புகள் இன்னும் நடைமுறையில் உள்ளன, மேலும் 1960 களில் இங்கிலாந்திற்கு குடிபெயர்ந்த தெற்காசிய பெண்களின் அடையாளத்தின் முக்கிய பகுதியாகும்.

"புலம்பெயர் நாடுகளில் மீண்டும் மீண்டும் பயிற்சி செய்வதன் மூலம் அவர்கள் தாயகத்துடன் இணைகிறார்கள். சமையல் வகைகள் தாயகத்திலிருந்து தோன்றினாலும் இங்கே சமைக்கப்படுவதால், தாயகத்துக்கும் இங்கிலாந்திற்கும் இடையே ஒரு பிணைப்பு வலுவாக உள்ளது. ”

கலாச்சாரத்தின் பாதுகாவலர்களாக பெண்கள்?

கலாச்சார அடையாளத்தை புதுப்பிப்பதைத் தவிர, மரபுகளை கடந்து செல்லும் இந்த செயல்முறையும் ஒரு ஆணாதிக்க சமுதாயத்திற்குள் பெண்கள் அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்தும் ஒரு வழியாகும்.

முக்கியமாக, இந்த சமையல் குறிப்புகள் மற்றும் பாடல்கள் 'உள்நாட்டு கோளத்திற்குள்' வைக்கப்பட்டுள்ளன, மேலும் அவை 'பெண் பரம்பரை மூலம் பராமரிக்கப்படுகின்றன'.

இதன் பொருள் ஒவ்வொரு தலைமுறையிலும் கலாச்சார மரபுகளைப் பாதுகாக்கும் பொறுப்பு தெற்காசியப் பெண்களுக்கு இருப்பதாகத் தெரிகிறது.

தங்கள் மகள்களுக்கு சொந்தமான முறையில் கல்வி கற்பதன் மூலம் தாய்மார்கள் மற்றும் பாட்டி அவர்களுக்கு நீங்கள் கற்பித்தீர்கள், நீங்கள் எங்கிருந்தாலும் ஒரு கலாச்சார அடையாளத்தை வைத்திருப்பதன் முக்கியத்துவத்தை அவை வழங்குகின்றன.

கூடுதலாக, இந்த பெண் சக்தியின் உணர்வு வீட்டின் பாதுகாப்பு வலையின் மூலமாக மட்டுமே வருகிறது, இல்லையெனில் இந்த கோளத்திற்கு வெளியே அவர்களுக்கு மறுக்கப்படுகிறது.

As சமையல் மற்றும் பாடல்கள் ஒரு கலாச்சாரத்தை பாதுகாப்பதில் பெண்கள் ஒரு ஒருங்கிணைந்த பங்கை வகிக்கிறார்கள் என்று கூறுகிறது. கற்பித்தல் பாணியின் 'என் மம் அதை எவ்வாறு பயன்படுத்தியது' மூலம், தாய்மார்கள் மற்றும் மகள்கள் மற்றும் உடன்பிறப்புகளுக்கிடையில் சமையல் குறிப்புகள் பகிரப்படுகின்றன.

உடல் தொடர்பு 'பெண் பிணைப்பை' ஊக்குவிக்கிறது மற்றும் ஒவ்வொரு பங்களிப்பும் 'நடைமுறையை வலுப்படுத்துகிறது மற்றும் நியாயப்படுத்துகிறது'. ஒரு பெரிய அளவிற்கு, இது கிட்டத்தட்ட உடைக்க முடியாதது.

டாக்டர் பர்வீன் நமக்கு சொல்கிறார்:

"தாயிடமிருந்து மகளுக்கு சமையல் குறிப்புகளை அனுப்பும் பாரம்பரியம் தொடரும் வரை இந்த இணைப்பு தொடரும்."

சுயாதீன ஆராய்ச்சியாளர் மேலும் கூறுகிறார்: "தெற்காசிய புலம்பெயர்ந்தோர் படிப்பதற்கான ஒரு முக்கிய பகுதி மற்றும் பல ஆண்டுகளாக ஆராய்ச்சிக்கு உட்பட்டுள்ளனர்."

அவள் அவளை விவரிக்கிறாள் செய்முறை மற்றும் பாடல்கள் புத்தகம் என, “ஏக்கம், மனச்சோர்வு, முக்கியமானது.” ஏனென்றால், பல பெண்களிடமிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட கதைகளின் மூலம், டாக்டர் பர்வீன் தெற்காசிய வரலாறு மற்றும் கலாச்சாரத்தின் நம்பமுடியாத பகுதியை ஒன்றாக இணைக்க முடிந்தது.

தெற்காசியாவிலிருந்து வரும் சமையல் குறிப்புகளும் பாடல்களும் தங்கள் தாயகத்திலிருந்து விலகிச் செல்லும் பெண்களுக்கு ஒற்றுமையை வழங்குகின்றன. ஒருவருக்கொருவர் ஒன்றுபடுவதன் மூலம், அவர்கள் தங்களுக்கு ஒரு இன அடையாளத்தை உருவாக்க முடிகிறது. அவ்வாறு செய்வதன் மூலம், அவர்கள் உலகில் எங்கிருந்தாலும் தங்கள் கலாச்சாரத்தை முழு மனதுடன் கொண்டாட முடிகிறது.