காயத்திரி கமலகாந்தன் 'காலம் பார்த்தல்', அடையாளம் & தமிழ் பெருமை

பீரியட் பார்ரிட்டி பெண்மையைக் குறிக்கும் ஒரு சடங்கு பாலினம், அடையாளம் மற்றும் சமூகத்திற்காக மறுகற்பனை செய்யப்படும்போது என்ன நடக்கும் என்று கேட்கும் நாடகம்.

தமிழ் எழுத்தாளரும் கலைஞருமான காயத்ரி கமலகாந்தனுக்கு, அந்தக் கேள்விதான் அவர்களின் நாடகத்திற்கான தீப்பொறியாக மாறியது.

இந்தக் கதை, பைனரி அல்லாத டீனேஜர் கிரிஷ், தங்கள் தாயார் பாரம்பரிய தமிழ் கால விருந்தை வலியுறுத்துவதைப் பின்தொடர்கிறது, அதே நேரத்தில் சுயாட்சி, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட குடும்பம் மற்றும் ஓரினச்சேர்க்கை மகிழ்ச்சியை மதிக்கும் ஒரு கொண்டாட்டத்தைக் கனவு காண்கிறார்.

தங்கள் சொந்த அனுபவங்களையும் தமிழ் பாரம்பரியத்தையும் வரைந்து, காயத்ரி ஒரு பழக்கமான வழிபாட்டு முறையை முதல் காதல், அடையாளம் மற்றும் சொந்தம் பற்றிய துடிப்பான ஆய்வாக மாற்றுகிறார்.

பீரியட் பார்ரிட்டி ஒரு வேடிக்கையான, இதயப்பூர்வமான நாடகம் மட்டுமல்ல, சடங்கு, கலாச்சாரம் மற்றும் வரலாற்றின் மறுசீரமைப்பும் கூட.

DESIblitz உடனான ஒரு பிரத்யேக நேர்காணலில், காயத்திரி கமலகாந்தன் அவர்களின் பணிக்குப் பின்னால் உள்ள உத்வேகம், சவால்கள் மற்றும் இதயத்தைப் பற்றி மனம் திறந்து பேசுகிறார்.

மறுகற்பனை செய்யப்பட்ட ஒரு கொண்டாட்டம்

எழுத்தாளரும் கலைஞருமான காயத்திரி கமலகாந்தனுக்கு, பீரியட் பார்ரிட்டி அவர்களின் சொந்த தமிழ் பருவமடைதல் சடங்கு, ஒரு தெளிவான நினைவகத்துடன் தொடங்கியது.

காயத்திரி விளக்குகிறார்: “இது ஒரு நினைவிலிருந்து தொடங்கியது: எனக்கு 11 வயதாக இருந்தபோது, ​​என்னுடைய சொந்த மாதவிடாய் விருந்து, ஒரு தமிழ் பருவமடைதல் சடங்கு.

"அது மகிழ்ச்சியாகவும், அன்பும் சமூகமும் நிறைந்ததாகவும் இருந்தது."

ஆனால் காயத்ரி வளர்ந்து தங்கள் பாலின-புணர்ச்சியை ஆராயத் தொடங்கியதும், பெண்மை, சிஸ்னெஸ் மற்றும் தாய்மை ஆகியவற்றுடன் பிணைக்கப்பட்ட அந்த சடங்கு, அவர்களின் வளர்ந்து வரும் அடையாளத்துடன் எவ்வாறு பொருந்துகிறது என்று அவர்கள் கேள்வி கேட்கத் தொடங்கினர்.

"ஒரு மாதவிடாய் விருந்து எப்படி இருக்கும்?" என்ற நண்பரின் கேள்வி, எல்லாவற்றையும் மாற்றிய தீப்பொறியாக மாறியது.

காயத்ரி தொடர்கிறார்: “தமிழ் வரலாறு, இனப்படுகொலை, இடம்பெயர்வு, உயிர்வாழ்வு ஆகியவற்றின் பின்னணியில், பருவமடைதல், தமிழ்த்தன்மை மற்றும் திருநங்கைத்தன்மை ஆகியவை சந்திக்கக்கூடிய ஒரு கதைக்கு இடம் இருப்பதாக நான் உணர்ந்தேன்.

"பீரியட் பார்ரிட்டி நான் விரும்பும் சடங்கை எழுத வேண்டும் என்ற எனது விருப்பத்திலிருந்து வளர்ந்தது, தமிழும் திருநங்கைகளும் இணைந்த ஒரு சடங்கை எழுத வேண்டும்.

பைனரிகளை உடைத்தல், வேர்களை மதிக்கும்

In பீரியட் பார்ரிட்டி, காயத்திரி கமலகாந்தன் மரபை மறுவடிவமைக்கிறார்.

"பாலினத்தை நீக்குவதன் மூலம்", ஓரினச்சேர்க்கைக்கான சடங்கை எவ்வாறு மறுபரிசீலனை செய்தார்கள் என்று கேட்டபோது அவர்கள் சொன்னார்கள்.

காயத்ரி கூறுகிறார்: “நாடகத்தில், நாயகனான கிரிஷ், பைனரி அல்லாதவர்.

"பெண்மையை இலக்காக வலுப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக, கட்சி சுயாட்சி, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட குடும்பம் மற்றும் பாலின இருமைகளை வெடிக்கச் செய்யும் எதிர்காலத்தின் கொண்டாட்டமாக மாறுகிறது."

காலனித்துவம் எவ்வாறு ஓரினச்சேர்க்கை பற்றிய கருத்துக்களை வடிவமைத்தது என்பதையும் இந்த நாடகம் எடுத்துக்காட்டுகிறது.

"பாலினப் புணர்ச்சிக்கு எதிரானது காலனித்துவ இறக்குமதி என்றும், ஆங்கிலேயர்கள் 1833 ஆம் ஆண்டு சட்டங்களை விதித்து, பாலுறவை ஒரு குற்றமாக மாற்றினர் என்றும் க்ரிஷ் அறிகிறார்."

“ஒரு வினோதமான கால விருந்தில், இரத்தப்போக்கு, வலி ​​மற்றும் கவனிப்பு, பாலின-விரிவான வெளிப்பாடு, தமிழ் உணவு, இசை மற்றும் சமூகம் பற்றிய கேள்விகளுக்கு இடமுண்டு.

"பாரம்பரியத்தை அழிக்க அல்ல, மாறாக நமது வினோதமான வேர்களுக்குத் திரும்புவதற்காக."

இந்தக் காலனித்துவ மறுப்புக் கண்ணோட்டத்தின் மூலம், பீரியட் பார்ரிட்டி தமிழ் சடங்குகளை கடுமையானதாகவோ அல்லது விலக்கப்பட்டதாகவோ பார்க்காமல், வாழும், பரிணமிக்கும் இடங்களாகப் பார்க்க பார்வையாளர்களை அழைக்கிறது.

தமிழ்த்தன்மை, குடும்பம், மற்றும் பார்க்கப்பட வேண்டும் என்ற ஆசை

இந்த நாடகம் க்ரிஷ் என்ற 15 வயது பைனரி அல்லாத டீனேஜரை மையமாகக் கொண்டது, குடும்ப எதிர்பார்ப்புகள் மற்றும் சுய கண்டுபிடிப்புகளை வழிநடத்துகிறது.

காயத்ரி விரிவாகக் கூறுகிறார்: “கிரிஷுக்கு 15 வயது, பைனரி அல்ல, பாரம்பரியமாக 'நீ இப்போது ஒரு பெண்' என்று அறிவிப்பதற்காகவே விருந்து வைக்கப்படுகிறது.

"அவர்களுடைய குடும்பத்திற்கு எதிர்பார்ப்புகள் உள்ளன: பெண்மை, ஒரு ஆணுடன் எதிர்கால திருமணம், இணக்கம்."

இந்த எதிர்பார்ப்புகளுக்கு எதிரான க்ரிஷின் எதிர்த்தாக்குதல் நாடகத்தின் உணர்ச்சி மையமாக மாறுகிறது.

"நாடகத்தின் மையக்கரு க்ரிஷுக்கும் அவர்களின் அம்மாவுக்கும் இடையிலான பதற்றம், ஒருவருக்கொருவர் மகிழ்ச்சியாகவும் பெருமையாகவும் இருக்க விரும்புவது, ஆனால் பார்க்கப்பட வேண்டிய அவசியமும் கூட."

"இங்கே வில்லன்கள் இல்லை, சிறப்பாக நேசிக்க முயற்சிக்கும் மக்கள் மட்டுமே உள்ளனர்."

சில அம்சங்களில், க்ரிஷின் கதை காயத்ரியின் கதையைப் பிரதிபலிக்கிறது, அவர்கள் வெளிப்படுத்துவது போல:

"ஆனால் சில தருணங்கள், மோசமான டீனேஜ் உணர்வுகள், பாரம்பரியத்தை மீட்டெடுக்கும் ஆசை, காதல்-நகைச்சுவை ஆற்றல், என் வாழ்க்கையிலிருந்தும் நண்பர்களின் அனுபவங்களிலிருந்தும் பெறப்படுகின்றன."

தமிழ்த்தன்மையுடனான அவர்களின் தொடர்பு மையமானது.

"ஏனென்றால் நான் தமிழனாக இருப்பதை விரும்புகிறேன். நம் மொழி, உணவு, இசை, இலக்கியம் என ஏராளமான வளங்கள் உள்ளன.

"தமிழ் அடையாளத்தை அழிக்க இலங்கை அரசாங்கத்தால் 50 ஆண்டுகாலமாக மேற்கொள்ளப்படும் திட்டமிட்ட முயற்சியின் நிழலில், நமது கலாச்சாரத்தைப் பாதுகாப்பதும் வளர்ப்பதும் மிக முக்கியமானது."

ஆனாலும், தமிழ் கதைகள் அதிர்ச்சிகரமான கதைகளை விட அதிகமாகத் தகுதியானவை என்பது அவர்களுக்குத் தெளிவாகத் தெரிகிறது.

"தமிழ் கதைகள் வெறும் அதிர்ச்சிக்கு இடமளிக்காமல், மகிழ்ச்சி, காதல் மற்றும் நகைச்சுவைக்கும் இடம் அளிக்கத் தகுதியானவை."

ஒரு பீரியட் பார்ட்டியில் கதையை அமைப்பது, காதல், ஆர்வம் மற்றும் அடையாளத்தை ஒரே இடத்தில் ஒன்றிணைக்க அனுமதித்தது.

அதிகாரத்தை மீட்டெடுத்தல் மற்றும் சமூகத்தை கட்டியெழுப்புதல்

பீரியட் பார்ரிட்டி ஆணாதிக்கத்தை எதிர்கொள்வதில் இருந்து வெட்கப்படுவதில்லை, ஆனால் அது மோதலை மட்டும் விட பச்சாதாபம் மற்றும் நகைச்சுவை மூலம் செய்கிறது.

காயத்ரி கூறுகிறார்: “இளைஞர்களிடம், குறிப்பாக மாதவிடாய் இருப்பவர்களிடம் நாம் உண்மையில் என்ன எதிர்பார்க்கிறோம்? மௌனமா? திருமணமா? கீழ்ப்படிதல்? என்று கேட்பதன் மூலம்.

"கிருஷ் போன்ற ஒரு கதாபாத்திரத்தை மையமாகக் கொண்டு, அவர் ஒத்துப்போகவில்லை, பீரியட் பார்ரிட்டி அதிகாரத்தை எவ்வாறு மீட்டெடுக்க முடியும் என்று விசாரிக்கிறது.”

நாடகத்தின் பரந்த செய்தியைப் பொறுத்தவரை, காயத்ரி நம்பிக்கையுடன் இருக்கிறார்:

"தடுமாற்றத்தைப் பொறுத்தவரை, ஆணாதிக்கத்தை எதிர்கொள்ளும் ஒரு நீண்ட வரிசை வேலை உள்ளது.

“கலாச்சாரக் கதைகளை சவால் செய்து விரிவுபடுத்தும் கலைஞர்களான அக்வேக் எமெஸி, மீனா கந்தசாமி மற்றும் பிரியா கன்ஸ் போன்றவர்களுடன் எனது படைப்புகள் உரையாடல்களாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

"இந்தக் கதையைச் சொல்வதில் காளி தியேட்டர், சோஹோ தியேட்டர் மற்றும் எனது பரந்த படைப்பு சமூகத்தால் நான் உண்மையிலேயே ஆதரிக்கப்பட்டதாக உணர்ந்தேன்."

பாலியல் மற்றும் உறவுகள் கல்வியாளராக காயத்திரியின் அனுபவமும் கதைசொல்லலுக்கான அவர்களின் அணுகுமுறையை வடிவமைத்தது:

"இது தெற்காசிய கலாச்சாரம் மட்டுமல்ல; பொதுவாக உடல்களைச் சுற்றி இன்னும் நிறைய அவமானம் இருக்கிறது."

"நாங்கள் அரிதாகவே பேச்சு மாதவிடாய் பற்றி வெளிப்படையாக - இரத்தத்தின் அமைப்பு, மற்றும் அளவு, வலி.

"நான் பள்ளிகளில் பாலியல் மற்றும் உறவுகள் கல்வியை எளிதாக்கினேன், மேலும் தொடுதல், சம்மதம், பாலினம் மற்றும் பாலியல் பற்றிய உரையாடல்கள் பாதுகாப்பாகவும், உறுதிப்படுத்துவதாகவும், வெட்கமற்றதாகவும் இருக்க வேண்டும்."

இறுதியில், பீரியட் பார்ரிட்டி வெறும் நாடகம் அல்ல; அது ஒரு மீட்புச் செயல்.

காயத்ரி நம்பிக்கை தெரிவிக்கிறார்: “மக்கள், குறிப்பாக திருநங்கைகள் மற்றும் ஓரினச்சேர்க்கையாளர்களான தெற்காசியர்கள், தங்களைப் பார்த்து அதிகாரம் பெற்றவர்களாக உணர வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

"சமூகத்தில் நாம் வாழும் விதம் நிலையானதாக இருப்பதற்குப் பதிலாக விரிவானதாக இருக்க முடியும் என்ற உணர்வு. சடங்குகள் விலக்கப்பட வேண்டியதில்லை."

அவர்களுக்கு, இது கூட்டு கற்பனை பற்றியது.

காயத்ரி மேலும் கூறுகிறார்: “நம் முழு சுயத்திற்கும் இடமளிக்கும் குடும்பங்களையும் மரபுகளையும் நாம் உருவாக்க முடியும்.

“மேலும், ஓரினச்சேர்க்கையாளராக இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், அனைவருக்கும் இங்கே உலகளாவிய ஒன்று இருக்கிறது: அந்த ஆழ்ந்த மனித ஏக்கம்.

"பீரியட் பார்ரிட்டி உங்கள் உண்மைகள், கேள்விகள், முட்டாள்தனங்கள் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்தவும், சுதந்திரமான எதிர்காலத்தை ஒன்றாக கற்பனை செய்யவும் ஒரு அழைப்பு."

பீரியட் பார்ரிட்டி க்ரிஷ் மற்றும் அவர்களது நண்பர்கள் எதிர்பார்ப்புகளை சவால் செய்து மகிழ்ச்சியை மீட்டெடுக்கும்போது, ​​நகைச்சுவை மற்றும் உணர்ச்சிபூர்வமான உண்மை இரண்டையும் வழங்கும், விலக்குவதற்குப் பதிலாக உள்ளடக்கிய மரபுகளை கற்பனை செய்ய பார்வையாளர்களை அழைக்கிறது.

காயத்ரி கமலகாந்தனின் படைப்புகள் தமிழ் பாரம்பரியத்தை ஓரினச்சேர்க்கை அடையாளத்துடன் இணைத்து, குறிப்பிட்ட மற்றும் உலகளாவிய அளவில் எதிரொலிக்கும் ஒரு கதையை உருவாக்குகின்றன.

எலிசபெத் கிரீன், ராணி மூர்த்தி மற்றும் தன்வி விர்மணி உள்ளிட்ட திறமையான நடிகர்கள் மற்றும் கிதிகா பட்டூவின் தொலைநோக்கு இயக்கத்துடன், இந்த நாடகம் அரவணைப்பு, சிரிப்பு மற்றும் பிரதிபலிப்பு நிறைந்த ஒரு நாடக அனுபவத்தை உறுதியளிக்கிறது.

முதலில் சோஹோ லேப்ஸ் மற்றும் காளி தியேட்டரின் டிஸ்கவரி புரோகிராம் மூலம் உருவாக்கப்பட்டது, இது ஏற்கனவே அதன் தனித்துவமான குரல் மற்றும் துணிச்சலான கதைசொல்லல் மூலம் பார்வையாளர்களைக் கவர்ந்துள்ளது.

பீரியட் பார்ரிட்டி ஓடுகிறது சோஹோ தியேட்டர் அக்டோபர் 23 முதல் நவம்பர் 22, 2025 வரை, பார்வையாளர்களை சடங்கு, அடையாளம் மற்றும் சமூகத்தை மறக்க முடியாத வகையில் கொண்டாட அழைக்கிறது.