'கறி'யின் காலனித்துவ வேர்கள்

இந்திய உணவு என்றதும், நம் நினைவுக்கு வருவது 'கறி' என்ற வார்த்தைதான்.

கறி என்பது பொதுவாக மசாலாப் பொருட்களுடன் சுவையூட்டப்பட்ட சாஸ் அல்லது குழம்புடன் கூடிய இந்திய உணவிற்கு வழங்கப்படும் பெயர்.

மசாலாப் பொருட்களால் நிரப்பப்பட்டு, முழுமையாக சமைக்கப்படும், சுவையான, நறுமணமிக்க உணவுகள் இந்திய உணவு வகைகளின் தனிச்சிறப்புகளாகக் காணப்படுகின்றன.

இந்த உணவுகள் பொதுவாக சாதம், நான் அல்லது ரொட்டியுடன் பரிமாறப்படுகின்றன.

இந்த இந்திய உணவுகள் உலகளவில் விரும்பப்படும் ஒன்றாக மாறிவிட்டாலும், 'கறி' என்பது இந்திய வார்த்தை அல்ல என்பதே உண்மை.

உண்மையில், காலனித்துவத்திற்கு முந்தைய இந்தியாவின் முக்கிய மொழிகள் எதுவும் இந்த வார்த்தையைக் கொண்டிருக்கவில்லை.

அப்படியானால் இந்த வெளிநாட்டு வார்த்தை இந்திய உணவுக்கு ஒத்ததாக எப்படி மாறியது?

கரியின் காலனித்துவ தோற்றம்

இந்திய உணவு தொடர்பாக 'கறி' என்ற வார்த்தையின் முதல் பதிவு செய்யப்பட்ட பயன்பாடு போர்த்துகீசியர்களின் வருகைக்கு முந்தையது.

போர்த்துகீசிய ஆய்வாளர் வாஸ்கோடகாமா 1498 ஆம் ஆண்டு மலபார் கடற்கரையில் உள்ள காலிகட்டை அடைந்தார். இது இந்திய உணவு வகைகளில் ஐரோப்பிய மற்றும் பிரிட்டிஷ் செல்வாக்கின் தொடக்கத்தைக் குறித்தது.

ஆராய்ச்சியாளர் லிசி கோலிங்ஹாம் கூறினார்:

"நீங்கள் உண்மையிலேயே ஆழமாக தோண்டும்போது, ​​[கறி என்ற சொல்] எங்கிருந்து வருகிறது என்பது யாருக்கும் உண்மையில் தெரியாது."

இந்திய உணவுகளுக்கு இந்த வார்த்தையை முதன்முதலில் பயன்படுத்தியவர்கள் போர்த்துகீசியர்கள் என்று அவர் விளக்கினார். பின்னர் ஆங்கிலேயர்கள் அதை ஏற்றுக்கொண்டு ஒரு உணவாகப் பயன்படுத்தினர். முழுமையான காலவரையறை இந்தியர்கள் உண்ணும் உணவுக்காக.

டாக்டர் கோலிங்ஹாம் விளக்கினார்: “கறி என்பது போர்த்துகீசியர்கள் பயன்படுத்திய ஒரு வார்த்தை, பின்னர் ஆங்கிலேயர்கள் அதை எடுத்தபோது... ஒரு இந்தியர் [நபர்] சாப்பிடும் எந்த உணவையும் அவர்கள் அப்படித்தான் அழைத்தார்கள்.”

ஆனால் காலனித்துவவாதிகள் அந்த வார்த்தையை சுதந்திரமாகப் பயன்படுத்தினாலும், இந்திய மக்கள் அதைப் பயன்படுத்தவில்லை.

பாரம்பரிய இந்திய உணவுகள் அவற்றின் பொருட்கள், சமையல் முறைகள் மற்றும் பிராந்திய தோற்றம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் தனித்துவமான பெயர்களைக் கொண்டிருந்தன.

இந்திய உணவு வகைகளின் காலனித்துவம்

காலனித்துவம் மற்றும் இடம்பெயர்வு காரணமாக இந்திய உணவு வகைகள் கணிசமாக வளர்ந்தன.

இந்திய சமையலுக்கு இன்றியமையாததாகக் கருதப்படும் சில பொருட்கள் வெளிநாட்டு சக்திகளால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன.

உதாரணமாக, போர்த்துகீசிய வணிகர்கள் அமெரிக்காவிலிருந்து மிளகாயைக் கொண்டு வந்தனர், இது இந்தியர்கள் தங்கள் உணவுகளில் வெப்பத்தைச் சேர்க்கும் முறையை மாற்றியது. மிளகாய்க்கு முன்பு, கருப்பு மற்றும் நீண்ட மிளகு மசாலாப் பொருட்களின் முதன்மை ஆதாரங்களாக இருந்தன.

"பிராமணர்கள் வெங்காயம் மற்றும் பூண்டைப் பயன்படுத்தியிருக்க மாட்டார்கள், ஏனெனில் அவை ஆன்மீக மக்களுக்கு மிகவும் வெப்பமான மற்றும் ஆபத்தான உணவுகளாகக் கருதப்பட்டன," என்று டாக்டர் கோலிங்ஹாம் கூறினார்.

இருப்பினும், ஆளும் வர்க்கங்கள் இறைச்சியை உட்கொண்டன, மேலும் தங்கள் உணவில் தாராளமாக மசாலா சேர்த்தன.

காலப்போக்கில், புதிய பொருட்கள் இந்திய சமையல் மரபுகளின் ஒரு பகுதியாக மாறியது, உள்ளூர் பழக்கவழக்கங்களை வெளிநாட்டு தாக்கங்களுடன் கலந்தது.

கறிவேப்பிலைப் பொடியின் உருவாக்கம்

ஆங்கிலேயர்கள் இந்தியாவில் தங்கள் இருப்பை விரிவுபடுத்தி, வணிகர்களிடமிருந்து காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களாக மாறினர்.

பிரிட்டிஷ் குடும்பங்களுக்காக வேலை செய்யும் இந்திய சமையல்காரர்கள் தங்கள் பாரம்பரிய சமையல் குறிப்புகளை பிரிட்டிஷ் ரசனைக்கு ஏற்றவாறு மாற்றியமைத்தனர்.

"இது மிகவும் காரமானதாகவும், ஆங்கிலேயர்களால் ஜீரணிக்க மிகவும் கடினமாகவும் இருந்தது... எனவே அவர்கள் பிரிட்டிஷ் ரசனைகளுக்கு ஏற்ப தங்கள் உணவுகளை மாற்றியமைத்தனர்" என்று டாக்டர் கோலிங்ஹாம் கூறினார்.

ஆங்கிலேயர்கள் இந்த உணவுகளை விரும்பினர், அவற்றை மீண்டும் மீண்டும் செய்ய முயன்றனர். பிரிட்டன் ஆனால் இந்த செயல்முறைக்கு உண்மையானதாக இருப்பது மிகவும் உழைப்பு மிகுந்ததாக அவர்கள் கண்டறிந்தனர்.

வீட்டு உபயோகத்திற்கான இந்திய சமையலை எளிமையாக்க, ஆங்கிலேயர்கள் மசாலாப் பொருட்களின் முன் கலந்த கலவையான கறிப் பொடியை உருவாக்கினர்.

டாக்டர் கோலிங்ஹாம் மேலும் கூறினார்:

"அவர்கள் [பிரிட்டிஷார்] எதைத் தொட்டாலும், அவர்கள் ஒரே மாதிரியாக மாற முனைகிறார்கள் என்ற மோசமான வழியைக் கொண்டுள்ளனர்."

"அதனால் அவர்கள் வெங்காயத்தை வறுக்கிறார்கள், சிறிது கறிவேப்பிலையைப் போடுகிறார்கள், சிறிது இறைச்சியையும் தண்ணீரையும் சேர்த்து வேகவைக்கிறார்கள்... அதைத்தான் ஆங்கிலேயர்கள் கறி என்று அழைக்கிறார்கள்."

இந்திய உணவு வகைகள் எவ்வளவு உண்மையானவை?

இந்திய உணவு பிராந்திய மற்றும் பருவகால விளைபொருட்களுடன் ஆழமாகப் பிணைந்துள்ளது.

ஒவ்வொரு உணவும் உள்ளூர் பொருட்கள் மற்றும் அதை உருவாக்கும் மக்களின் மரபுகளை பிரதிபலிக்கிறது.

மெல்போர்னின் என்டர் வியா லாண்ட்ரியின் உரிமையாளரான சமையல்காரர் ஹெல்லி ரைச்சுரா, இந்திய உணவு வகைகளில் தழுவல் மையமானது என்பதை வலியுறுத்துகிறார்.

"இந்திய உணவில் பரிணாமம் மட்டுமே நிலையானது, ஏனெனில் அது மிகவும் மாறிவிட்டது" என்று அவர் கூறினார்.

ரைச்சுரா வழக்கமான இந்திய உணவுகளைத் தவிர்த்து, தனது குடும்பத்தின் பிராந்திய சமையல் மரபுகளில் கவனம் செலுத்துகிறார்.

மேற்கத்திய பல்பொருள் அங்காடிகளில் பருவகால விழிப்புணர்வு இல்லாததால் அவள் அதிர்ச்சியடைந்தாள்:

"குளிர்காலத்தில் வாங்கக்கூடிய மிக மோசமான தரமான தக்காளிகளைப் பார்த்தது எனக்கு மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது... நான் அதை விற்க வேண்டாம் என்றுதான் நினைத்தேன்."

அவளுக்கு, உணவுக்கும் பருவகாலத்திற்கும் இடையிலான ஆழமான தொடர்பு, உணவு அனுபவத்தை மேம்படுத்துகிறது.

"வருடத்தின் குறிப்பிட்ட நேரங்களில் பின்பற்றப்படும் சடங்குகள் மற்றும் சமையல் குறிப்புகள் உள்ளன, அவை போற்றப்படுகின்றன" என்று ரைச்சுரா மேலும் கூறினார்.

கறி & அடையாளம்

மேற்கத்திய தழுவல்களால் இத்தாலிய உணவு வகைகள் மாற்றப்பட்டதைப் போலவே, இந்திய உணவு வகைகள் காலனித்துவம் மற்றும் இடம்பெயர்வுகளால் மறுவடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.

பல இந்தியர்கள் தங்கள் பன்முகத்தன்மை கொண்ட சமையல் பாரம்பரியத்திற்கு 'கறி' என்ற சொல்லை ஒரு பொதுவான சொல்லாகப் பயன்படுத்துவதில் சிரமப்படுகிறார்கள்.

டாக்டர் கோலிங்ஹாம் கூறினார்: “மிக நீண்ட காலமாக, சுயமரியாதை கொண்ட எந்த இந்தியரும், 'இன்றிரவு நான் ஒரு கறி சாப்பிடப் போகிறேன்' என்று சொன்னதில்லை... அது சொற்களஞ்சியத்தில் இல்லை.”

கனேடிய எழுத்தாளர் நபென் ருத்னம் அடையாளம் மற்றும் உணவின் சிக்கல்களை ஆராய்ந்துள்ளார்:

"நான் இங்குள்ள ஒரு பின்காலனித்துவ குழப்பவாதி, என்னுடைய பூர்வீக நாட்டோடு மிகக் குறைந்த தொடர்புள்ள ஒரு அடையாளத்தைத் துடைத்தெறிந்தவன்."

காலனித்துவ வேர்கள் இருந்தபோதிலும், சில இந்தியர்கள் தங்கள் நவீன சமையல் அடையாளத்தின் ஒரு பகுதியாக 'கறி' என்ற வார்த்தையை மீண்டும் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.

ருத்னம் கூறினார்:

"எனக்கு, இது அடையாளங்களின் கலவையை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதாக மாறிவிட்டது."

"இது எனக்கு மிகவும் பிடித்த உணவைக் குறிக்க வந்துவிட்டது, மேலும் வரலாற்றைப் பற்றியும் என்னைப் பற்றியும் எனக்கு உண்மையில் புரியாத அனைத்து விஷயங்களையும் இது பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது."

இன்று, இந்திய உணவு வகைகள் தொடர்கின்றன மாற்றமடைந்து.

மேற்கத்திய நாடுகளில் 'கறி' என்பது பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு சொல்லாக இருந்தாலும், பல சமையல்காரர்களும் உணவு வரலாற்றாசிரியர்களும் இந்த பொதுவான லேபிளைத் தாண்டி பிராந்திய இந்திய உணவுகளைப் புரிந்துகொள்வதன் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகின்றனர்.

உண்மையான இந்திய உணவு வரலாறு, புவியியல் மற்றும் பாரம்பரியத்துடன் ஆழமாகப் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த உணவுகளின் உண்மையான தோற்றத்தை அங்கீகரிப்பது அவற்றின் வளமான சமையல் பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாக்க உதவுகிறது.

நாம் 'கறி' என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினாலும் இல்லாவிட்டாலும், இந்திய உணவு என்பது ஒரு உணவை விட மிக அதிகம், இது துல்லியமாகச் சொல்லத் தகுதியான ஒரு கதையைக் கொண்ட பன்முகத்தன்மை கொண்ட, வளர்ந்து வரும் உணவு வகையாகும்.