ரக்ஷன் ரிஸ்வானின் 'ஐரோப், லவ் மீ பேக்' பற்றிய விமர்சனம்

எழுத்தாளரும் ஆசிரியருமான ரக்ஷன் ரிஸ்வான் தனது நான்காவது புத்தகத்துடன் திரும்பியுள்ளார் ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக்.

ரிஸ்வான் தனது அடையாளத்தையும் சொந்த உணர்வையும் ஒன்றாக இணைக்க முயற்சிக்கும்போது கவிதைத் தொகுப்பு இடைவிடாத கேள்விகள் மற்றும் பதில்களின் வெளிப்பாடாகும்.

முதலில் பாகிஸ்தானின் லாகூரைச் சேர்ந்த ஆசிரியர், அமெரிக்காவின் வடக்கு கலிபோர்னியாவின் விரிகுடா பகுதியில் குடியேறுவதற்கு முன்பு ஜெர்மனி மற்றும் நெதர்லாந்தில் வசித்து வந்தார்.

ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் இது கண்டத்தின் ஆய்வு மற்றும் ரிஸ்வானின் அமைதியற்ற உறவு.

கலாச்சார அமைப்புகள், தனிப்பட்ட அனுபவங்கள் மற்றும் விசித்திரமான மற்றும் கூர்மையான மொழி ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தி, அவர் பணிவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டாலும் முழுமையாக வரவேற்கப்படாத உணர்வுகளை வெளிப்படுத்துகிறார்.

வெளியீட்டு நிறுவனத்தால் விளக்கப்பட்டபடி, தி எம்மா பிரஸ்:

"இது ஒரு கோபமான காதல் கடிதம், எப்பொழுதும் விட்டுச்செல்லப்பட்ட ஒரு இடத்துக்கு, கவிஞரின் அடையாளத்தை முக்கியப்படுத்தி காயப்படுத்தி வடிவமைத்துக்கொண்டே இருக்கிறது."

இத்தகைய தீவிரமான தொடர்புகளுடன், ஒரு பழுப்பு நிறப் பெண்ணின் சவால்களைப் பற்றிய சிறந்த நுண்ணறிவை சேகரிப்பு அளிக்கிறது.

உள்ள நினைவுகள் ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் பல தெற்காசியப் பெண்கள் மற்றும் வீட்டைப் பற்றிய யோசனையுடன் போராடியவர்களுடன் தொடர்புடையது.

கவிதை கதைகள் ஒரு விஷயம், ஆனால் சில துண்டுகளின் அமைப்பு சமமாக அடையாளமாக உள்ளது.

வாக்கிய இடைவெளிகள், பக்க நோக்குநிலை மற்றும் பத்திகள் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தி, ரிஸ்வான் ஒவ்வொரு நாடு மற்றும் அமைப்பைப் பற்றிய தனது கருத்துக்களைக் குறிக்க முடிகிறது.

அவள் பின்னர் தனது உள் எண்ணங்களுடன் மீண்டும் இணைக்க நிர்வகிக்கிறாள் மற்றும் அந்த சரியான தருணத்தில் அவள் எப்படி உணர்ந்தாள் என்பதை வாசகருக்கு உணர அனுமதிக்கிறது.

அது தான் செய்கிறது ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் ஒரு சுவாரஸ்யமான வாசிப்பு. எனவே, சேகரிப்பு மற்றும் அதை மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கதாக மாற்றும் கூறுகளுக்கு மேலும் முழுக்கு போடுகிறோம்.

ஏற்றுக்கொள்ளுதல் & புரிதல்

இயங்கும் இரண்டு கருப்பொருள்கள் ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் ரிஸ்வான் ஏற்றுக்கொள்வதையும் அவள் பார்க்கும் வெவ்வேறு கலாச்சாரம் மற்றும் நிகழ்வுகள் பற்றிய புரிதலையும் எதிர்பார்க்கிறார்.

சேகரிப்பு 'பைட்' என்று தொடங்குகிறது மற்றும் இங்கே, ரிஸ்வான் தனது அண்டை வீட்டாரின் கோடைகால மகிழ்ச்சியைப் பற்றி பேசுகிறார், ஆனால் அவர்கள் பகிரப்பட்ட உணர்ச்சிகளை அவர்கள் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள் என்று உணர்கிறார்:

“உங்கள் நண்பர்களுடன் நீங்கள் எப்படி நெருக்கமாக பழகுகிறீர்கள் என்பதை என்னால் பார்க்க முடிகிறது
அனைத்து அழகான சண்டிரெஸ்கள் ஸ்விஷிங் மற்றும் உங்கள் உயரமான
குழந்தைகள் உங்கள் பக்கத்தில் ஐஸ்கிரீம்களுடன்
உங்கள் நாவில் உரையாடலின் நக்கலை என்னால் உணர முடிகிறது
வரலாறு நம் தொண்டையில் ஒரு ஆசை எலும்பு சிக்கியது
தெருவில் அதிக உடை அணிந்தவன் நான்
என் பாவாடை ஒரு அடர் பச்சை காற்றுடன் செல்லவில்லை
கோடைகால தலைப்பாகையில் கட்டப்பட்ட ஹிஜாப் காற்றில் வீசாது"

பேச்சாளரின் ஹிஜாப் மற்றும் தலைப்பாகை அவளை மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபடுத்தி, அமைதியற்ற உரையாடல்களை உருவாக்கியது என்பது தெளிவாகிறது.

இது அவளுக்கும் அவளைச் சுற்றியுள்ளவர்களுக்கும் இடையிலான கலாச்சார வேறுபாடுகளை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

ரிஸ்வான் அவள் எப்படி மற்றவர்களைப் போலவே இருக்கிறாள் என்பதை விளக்க விரும்புகிறாள், ஆனால் அத்தகைய விளக்கத்தின் மூலம் செல்லும் முயற்சி பயமுறுத்துகிறது.

மாறாக, அவள் அதை விட்டுவிட்டு இயற்கையாகவே விஷயங்களை உருவாக்க அனுமதிப்பாள். கவிதை வரிகளுடன் வட்டமானது:

“ஒரு நாள் நீங்கள் வழியைப் பார்ப்பீர்கள்
கோடை மாதங்களில் என் தோல் துளைகள் திறக்கும்
அதே அரவணைப்பை பெற
உன்னுடையது போல்."

உடனே ரிஸ்வான் அவள் எப்படி மற்றவர்களைப் போலவே இருக்கிறாள் என்று கூறுகிறார், ஆனால் அவர்களின் புரிதல் இல்லாததால் அவர்களால் அதைப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.

அவள் இதை ஏற்றுக்கொண்டாலும் (இப்போதைக்கு), மற்றவர்கள் ஏற்றுக்கொள்வார்களா என்பதில் நிச்சயமற்ற நிலை உள்ளது.

'அட்ஜங்க்ட்' என்பது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாததைக் காட்டும் மற்றொரு பகுதி:

"ஒரு நாடு மிகவும் மூடப்பட்டிருக்கும் போது
அதை எப்படி திறப்பது?
நான் தட்டினேன், தட்டினேன் ஆனால் யாரும் பதில் சொல்லவில்லை.

"கதவு" என்பது ஒரு பல்கலைக்கழகத்தில் அவள் வேலை தேடுவதைக் குறிக்கிறது, ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக ஏற்றுக்கொள்ளுதல் மற்றும் நுழைவு உணர்வுகளை உள்ளடக்கியது.

அதேபோல், கவிதை தனிமை மற்றும் பாகுபாட்டின் சாராம்சத்தில் இருந்து வருகிறது.

ரிஸ்வான் எழுதுகிறார், "நான் எனது கல்விப் பட்டங்களை கதவின் கீழ் நழுவ முயற்சித்தேன்" இது அவள் ஒரு நிறுவப்பட்ட தனிநபர் என்பதை அடையாளப்படுத்துகிறது, ஆனால் அது போதாது.

அவள் கூட எழுதுகிறாள்:

"யாரோ என்னிடம் வேறு வழிகளை முயற்சிக்க சொன்னார்கள்: பூட்டைத் தேர்ந்தெடு,
அதை திறந்து பார்க்கவும், ஆனால் நான் ஒரு பழுப்பு வக்கிரமாக இருக்க விரும்பவில்லை
மேலும் அவை சரியென நிரூபிக்கவும்.

வேலைக்கு விண்ணப்பிப்பது போன்ற அன்றாட விஷயங்களில் இத்தகைய தப்பெண்ண உணர்வுகளை சித்தரிக்கும் அவரது தலைசிறந்த நுட்பம் மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது.

ரிஸ்வான் வாழ்க்கையில் செல்ல முயற்சிக்கையில், இந்த கடினமான அனுபவங்களை அவள் ஏற்றுக்கொள்வது சிந்தனையைத் தூண்டுகிறது மற்றும் சிறுபான்மை சமூகங்களுடன் மிகவும் தொடர்புடையது.

உதாரணமாக, 'Flaneuse' இல், கவிதை கூறுகிறது:

“நகரம் அவளுக்காகக் கட்டப்படவில்லை
அதனால் அவள் அதை ஏமாற்றி, தன்னை நிழலாக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.
ஒரு சுழலும் பேய், நகரத்தின் மடியில் பொருந்தும்."

மடியானது ஒரு நகரத்தின் மார்பைக் குறிக்கும், இதயத்திற்கு நெருக்கமானது, ஆனால் பேச்சாளருக்கு எட்டாதது.

"மற்றவர்களுக்காக கற்பனை செய்யப்பட்ட" சூழலுக்கு அவள் மாற்றியமைக்க வேண்டும், அது அவளுக்கு சொந்தமானது கடினமாகிறது.

இந்த உதாரணங்கள் ரிஸ்வான் எவ்வளவு உணர்ச்சிவசப்பட்டவர் என்பதை கிண்டல் செய்கிறது.

வாசகனை வியப்பில் ஆழ்த்தும் வரையில் உள்ள உணர்ச்சிகள் மற்றும் முரண்பட்ட எண்ணங்களின் பரபரப்பான காட்சி வாக்கியம் வாக்கியம்.

பக்க நோக்குநிலை

மற்றொரு பண்பு ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் ரக்ஷன் ரிஸ்வான் பயன்படுத்தும் பக்கங்களைக் கையாளுதல்.

பெரும்பாலான கவிதைகள் ஒரு சாதாரண உருவப்படம் முறையில் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன, ஆனால் மற்றவை நிலப்பரப்பில் உள்ளன, இரண்டு பக்கங்களில் பரவுகின்றன, இது கவிதைத் தொகுப்புகளில் மிகவும் குறைவு.

ரிஸ்வான் பயன்படுத்தும் வாக்கியங்களின் முறிவு ஒரு பிரபலமான கவிதைப் பண்பாகும், ஆனால் நிலப்பரப்பு அமைப்பைப் பயன்படுத்துவது மிகவும் தனித்துவமானது.

இதற்குப் பயன்படுத்தப்பட்டதாகத் தெரிகிறது கவிதைகள் தெற்காசிய கலாச்சாரம், கேள்விகள், அனுபவங்கள் மற்றும் பார்வைகள் ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்துகிறது.

'காகாசிட்டி'யில், ரிஸ்வான் வாசகனிடம் வகுப்பறைக்குள் நுழைந்து, தன் தோலின் நிறத்தின் காரணமாக தன் மீது கண்கள் பதிந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்டதாக உணர்கிறான்:

"நான் விலகிப் பார்க்கிறேன், இவை எதுவும் நடக்கவில்லை என்று பாசாங்கு செய்கிறேன்,
நான் விலக்கப்பட்டதை ஒப்புக்கொள்ளவில்லை என்றால், அது நடக்கவில்லை.
இனவெறி உண்மையாக மாறுவதற்கு முன்பு நான் அதில் கையெழுத்திட வேண்டும்.

கவிதை பின்னர் இனவெறி மக்களை "வேட்டையாடுபவர்கள்" என்று விவரிக்கிறது, அதாவது பாகுபாடு காட்டப்பட்டவர்களை எத்தனை பேர் உணர்கிறார்கள்:

"இரையாக, என் மனம் தொடர்ந்து வேட்டையாடுபவர்களின் இழையை வழிநடத்துகிறது
கொல்லாமல் சாதாரணமாக அவமானப்படுத்துபவர்கள், இது மிகவும் மோசமானது.
அறைக்குள் இருக்கும் இரண்டு நிறத்தில் நானும் ஒருவன் என்ற முடிவுக்கு வருகிறேன்.”

"கொல்லாமல் சாதாரணமாக அவமானப்படுத்தும் வேட்டையாடுபவர்கள்" என்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்க வரி.

இந்த உணர்வு புரிந்துகொள்ளக்கூடியதாக இருந்தாலும், அவர்கள் தனியாக இல்லை என்பதை அறிந்த சில வாசகர்களுக்கு இது உண்மையில் சில ஆறுதலை அளிக்கிறது.

'புத்தக அலமாரியில்' கூட, பேச்சாளர் தனது கல்வி நேரத்தை விளக்குகிறார் மற்றும் ஆய்வறிக்கை வரைவு பற்றி தனது மேற்பார்வையாளருடன் பேசுகிறார்:

"பஞ்சாபில் இவ்வளவு கமாக்கள் உள்ளதா?'
என் பேரழிவுகளுக்கு தொலைதூர மொழி பொறுப்பு என்பது போல.

கவிதையே எந்த விரோதத்தையும் நேரடியாகப் பேசவில்லை என்றாலும், இது போன்ற நுண்ணிய ஆக்ரோஷமான கருத்துக்கள் ரிஸ்வானின் பிரச்சனைகளை வலியுறுத்துகின்றன.

பக்க நோக்குநிலை வித்தியாசமான வாசிப்பு அனுபவத்தை வழங்குகிறது மேலும் தனிப்பட்ட நினைவுகளை முன்னிலைப்படுத்த கவிஞர் இதைச் செய்துள்ளார்.

அது மீண்டும் மிகுந்த வேதனையில் மூழ்கியிருக்கும் ஒரு மனதை உணர்த்தும்.

எளிமையின் சக்தி

இங்கு எளிமை என்பது அப்படியல்ல ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் ஒரு எளிய வேலை அமைப்பு. ஏதேனும் இருந்தால், அது முற்றிலும் எதிரானது.

சில சமயங்களில், கவிதைத் தொகுப்புகள் மிகவும் சிக்கலான மொழி மற்றும் படத்தொகுப்புடன் குழப்பமடைகின்றன.

ஆனால் ரிஸ்வானின் விஷயத்தில், அவர் தனது உணர்வுகளை இன்னும் விரிவான மற்றும் வட்டமான படத்தை உருவாக்குவதற்காக தனது வாக்கியங்கள், உருவகங்கள் மற்றும் உருவகங்களை எளிமையாக வைத்துள்ளார்.

அவரது வார்த்தைகள் வாசகனைப் பற்றிய புரிதலின் நுழைவாயில்களை உருவாக்குகின்றன.

'ரயிலில் ஒரு மனிதன் உருது பேசுகிறான், எல்லோரும் அவரைப் பார்க்கிறார்கள்' போன்ற ஆழமான பகுதிகளிலும், அவளுடைய கலைத் தன்மை மிளிர்கிறது:

"வியர்வை மணிகளில், ஊர்ந்து செல்கிறது
அவரது இறுக்கமான மார்பு மற்றும் பிடியில்
உடைந்த ஆங்கிலத்திற்கு மாறும் வரை அவரது தோல்."

"மணிகள்", "கிராவல்கள்", "இறுக்குதல்" மற்றும் "பிடிகள்" போன்ற வார்த்தைகள் உணர்ச்சிகளின் பட்டியலைத் தருகின்றன, மேலும் என்ன நடக்கிறது என்பதைப் பற்றி உங்களை உணர வைக்கும் அதே வேளையில் மனச்சோர்வடைந்த சந்திப்பிற்கு உங்களைத் தூண்டுகிறது.

மேலும், 'செவில்லி' தொகுப்பின் கடைசிக் கவிதையும் அதே வரியில் செல்கிறது. இது நாடுகள் மற்றும் கண்டங்களைப் பிரிப்பதைப் பார்க்கிறது மற்றும் முன்னோக்குகளைக் கேட்கிறது:

"வரலாற்றை தனித்தனி தளங்களாகப் பிரித்தல்,
இது நம்மை நாமே செய்யக்கூடியது போல்:
இந்திய லக்னோவை பஞ்சாபி லாகூரிலிருந்து பிரிக்கவும்
மற்றும் ஜெர்மானிய ஐரோப்பிய -
அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் ஒருவருக்கொருவர் பாதுகாப்பான தூரத்தில் ஓய்வெடுக்கட்டும்.
இந்த விசித்திரமான வீட்டில், படிகளில் மேலே செல்லுங்கள்
மேலும் ஐரோப்பிய உணர,
படிக்கட்டுகளில் இறங்கி வாருங்கள்
மேலும் அரபியை உணர,
மற்றும் இடையில் நீடிக்கின்றன
ஒவ்வொன்றையும் கொஞ்சம் உணர வேண்டும்."

ரிஸ்வான் தனது வாழ்க்கையில் செய்ததைப் போல, அடையாளம் பற்றிய உணர்வையும், அரசியல்வாதிகள் எல்லைகளைத் தாண்டிச் செல்வதை எவ்வாறு தடுக்க முடியாது என்பதையும் கவிதை தெளிவாகக் கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது.

கவிதையில் உள்ள நாடுகளின் இந்த வீடு இந்திய, பாகிஸ்தான் மற்றும் ஜெர்மன் தளங்களைப் பற்றி பேசுகிறது.

ஐரோப்பிய தளத்திற்குச் செல்வது ஒருவரை ஐரோப்பியர் ஆக்குகிறதா அல்லது அது பிறந்த நாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டதா?

பெற்றோரின் சொந்த நாட்டிற்குச் செல்லாத நபர்களைப் பற்றி என்ன? அவர்கள் உருவகமாக படிக்கட்டுகளில் ஏறி இறங்கி நடக்க வேண்டுமா?

இந்த எளிய ஒப்புமையைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம், ரிஸ்வான் சொந்தம் என்ற எண்ணத்தைப் பற்றிய கேள்விகளின் பட்டியலைத் திறக்கிறார்.

ஆனால் இந்த அகற்றப்பட்ட-முதுகு நுட்பம்தான் சேகரிப்புக்கு அதன் அர்த்தத்தின் சாராம்சத்தை பாதிக்காமல் நன்றாக கட்டமைக்கப்பட்ட உணர்வைத் தருகிறது.

மேலும் அவரது கவிதை உணர்வு தொகுப்பு முழுவதும் எதிரொலிக்கிறது மற்றும் உங்கள் சொந்த அடையாளத்தை நீங்கள் கேள்விக்குள்ளாக்கும் அனைத்து குணங்களுடனும் வடிகிறது.

ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் முன்பு விவரித்தது போல் நிச்சயமாக ஒரு காதல் கடிதம்.

ஆனால் ஒரு காதலனின் பார்வையில், அவர்கள் சரியான அர்த்தமுள்ள இணைப்புகளை ஆர்வத்துடன் செய்ய முயன்றதாக உணர்ந்தார்.

பேச்சாளர் பொதுவான பார்வைகளைத் தேடவும், எண்ணங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளவும், பொதுவானவற்றை இணைக்கவும், யாரோ ஒருவருடன் (ஐரோப்பா) எப்போதும் இருக்கவும் முயன்றார்.

ஆனால் இந்த உறவில், மற்ற நபர் (ஐரோப்பா) விவகாரத்தைத் தொடராததற்கான காரணங்களை மட்டுமே பார்த்தார், மேலும் அது மலருவதற்கான காரணங்களை வழங்குவதற்குப் பதிலாக அது ஏன் செயல்படாது என்பதை முன்னிலைப்படுத்தினார்.

உங்கள் நகலை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள் ஐரோப்பா, லவ் மீ பேக் இங்கே.